Kampala, 20 mei 2020, 7e week lockdown

Bericht van Phiona Nalweyiso van de Elisabeth Namaganda Foundation

Phiona: ‘in het begin konden we nog wat voedsel als cassave en aardappelen delen met mensen in de directe omgeving, deze producten lieten we komen uit de Graal tuinen in Nakirebe, een klein dorpje buiten de stad.
Dit hielp aanvankelijk wel wat. Maar vers voedsel is echter beperkt houdbaar.
Deze week werden de lockdown-maatregelen iets versoepeld, maar in feite nog eens voor 21 dagen verlengd.’

Het duurt te lang
De mensen gingen er niet van uit dat de lockdown zo lang zou duren. Het merendeel van de gezinnen leidt een hand-mond bestaan. Nu de volwassenen niet werken is er ook geen eten. De beperkte voorraden zijn op. Problematisch is ook dat veel van hen geneesmiddelen voor HIV op tijd en met voedsel moeten innemen. Daarbij vrezen we dat de HIV patiënten door de transportbeperkingen moeilijk op tijd aan hun medicatie kunnen komen.

Noodkreten
‘Wij kregen noodkreten van enkele pupillen, de studenten in het schoolgeld programma, dat er geen eten meer was en dat de distributie door de overheid hen nog steeds niet bereikt had. Ze vroegen om hulp.
Wij hebben toen met meer mensen contact opgenomen en de situatie blijkt overal het zelfde: een strijd om te overleven, vooral voor de vaak grote Afrikaanse families. Er is honger en ook een tekort aan zeep.’

Beperkte, maar gerichte hulp
Phiona legt uit hoe ze het aanpakken: ‘We kennen al onze pupillen en weten waar en hoe ze wonen.
De hulppakketten met maismeel, bonen, suiker en zeep, kunnen we bij de families aan huis bezorgen met een pick-up of boda-boda (brommer), want dat transport is wel toegestaan.’

Het is maar tijdelijk hoopte Phiona aanvankelijk: ‘Veel mensen zijn dagloners. Zij verwachten weer wat kunnen verdienen zodra de beperkingen zijn opgeheven. Op het platteland hadden mensen meer voorraad, maar daar kwamen onverwacht hongerige familieleden uit de stad en het voedsel werd gedeeld. De boeren zijn daar wel direct meer gaan aanplanten en verwachten dat daardoor hun tekorten over niet te lange tijd weer zullen zijn aangevuld.’
Later schrijft zij dat naast het voedseltekort de problemen veel groter blijken.  Door gebrek aan voorzieningen lopen de leerlingen uit de armere gezinnen, de pupillen van het ENF, grote leerachterstanden op. De corona crisis verwijdt de kloof tussen arm en rijk nog meer.

Met de € 1870 noodhulp van Mirembe zijn 45 families voor enige weken weer aan voedsel geholpen.
Lees hier het verslag van Phiona.

Hier leest u meer over covid-19 noodhulp projecten die Stichting Mirembe steunt.

Over de Elisabeth Namaganda Foundation en het Help Me to School Programme vindt u hier meer