In de coronatijd namen de school en de vrouwengroep het voortouw in de zorg voor hun gemeenschap.

Zij organiseerden voorlichting over corona en namen preventiemaatregelen. Ook deelden ze deelden zeep uit en plaatsten faciliteiten voor handen wassen op openbare plaatsen.
Bij het verdelen van voedsel uit de noodhulp werden ook alleenstaande vrouwen geholpen, al hadden zij geen kinderen op school.

De school als centrum
De school staat nu in het hart van de gemeenschap en functioneert steeds meer als een sociaal centrum. Het twee-generatie project heeft ook daarbij veel in gang gezet.
Kinderen krijgen thuis en op school beter te eten.
De ouders kunnen uit de opbrengst van hun oogst ook makkelijker schoolgeld betalen.
Ze willen hun tuin graag laten zien.
‘We zijn trots op wat we geplant hebben : tomaten , aubergines , paprika, maïs, bonen, zoete aardappelen, bananen en bloemen!’ zegt Shirifra Nambi. Zij zit nu voor haar examen in groep 7. Moeder Bera Namugerwa volgt nu met Faith uit groep 6 het tweede jaar van het programma.

21 en 22 mei 2024
Wilde Ganzen en het Uganda National NGO Forum (UNNGOF) organiseren een geanimeerde tweedaagse conferentie voor oud-deelnemers aan de CtGA-trainingen.

Onze partners, werkzaam in het onderwijs, de gezondheidszorg, buurtcentra en andere sociale projecten zijn zonder uitzondering toegewijd en goed opgeleid in hun vak. Goed besturen, zakelijk leiden van hun ‘sociale onderneming’ wordt door veel van hen echter als een vak apart ervaren.
Er is grote behoefte aan kennis en vaardigheden om hun organisatie te verbeteren, lokaal fondsen te verwerven, de eigen gemeenschap te betrekken en last-but-not-least een vruchtbare relatie met de overheid te realiseren.
De Change the Game Academy biedt lokale trainingen, een platform voor uitwisseling en een website met online cursussen en handige ‘tools’.
Veel van onze partners nemen al vanaf 2017 deel aan deze scholings- en netwerkbijeenkomsten.

Esther Kyazike van het Kawempe Youth Centre doet verslag.

Dankzij veel vrijwilligers en haar uitgebreide netwerk bruist het KYC van activiteiten.

Het Centrum heeft echter maar drie betaalde medewerkers, die het vuur uit hun teenslippers lopen.
De dagelijkse beslommeringen van dit drukke centrum slokken al hun tijd en energie op. Ook de bestuurlijke capaciteit schoot de afgelopen jaren te kort om als sociale onderneming levensvatbare plannen te maken voor een steviger financiële basis en die veranderingen door te voeren.

Er gloort echter hoop!

Kampala, 17 juni 2023.
‘De Elisabeth Namaganda Memorial dag was een groot succes’, bericht Phiona Nalweyiso enthousiast.

‘Zo’n zeventig mensen zijn gekomen. Meer dan we verwachtten.
Een oude vriend van Elisabeth, een priester die samen met haar vrouwenprojecten heeft uitgevoerd, opent de dag met een mis ter nagedachtenis aan haar.
Het is een inspirerende dag. We horen veel verhalen over haar leven, de veelal op vrouwen gerichte projecten en haar zorg voor de wezen en andere kwetsbare kinderen.’
Tijdens de gezamenlijke lunch wordt de film van een paar jaar geleden vertoond over het leven van Elisabeth.
Een groot aantal gasten bezoekt aan het eind van de dag het nabijgelegen restaurant, waar ook zij nog financieel en in natura aan hebben bijgedragen.

‘Key is that we have the Foundation at heart’, schrijft Phiona Nalweyiso.

Maar naast grote persoonlijke toewijding en inzet is capaciteitsopbouw om de organisatie te professionaliseren hard nodig.
‘Capaciteit opbouwen betekent meer dan alleen in staat te zijn om onze huidige taken uit te voeren. Het bepaalt ons vermogen om onze doelen in de toekomst te bereiken, om succesvol onze missie te volbrengen’, gaat zij verder.
Er liggen veel taken, te veel voor parttime vrijwilligers, die ook nog gezinnen en kinderen moeten onderhouden.

Een eigen plek
Het UCMTI stelt een kantoorruimte ter beschikking.
Stichting Mirembe sponsort het inrichten met meubels, computer en werktelefoon en een eerste jaar salaris voor degene die het dagelijks werk zal doen. Kosten: UGX 10.870.000 (€ 2750)

Met een lege maag naar school lopen en lessen volgen?

Dit is voor veel kinderen in Kamuli aan de orde van de dag!

Noodhulp is geen oplossing.
Er is structurele verandering nodig. Niet via hulp van buiten, maar voor en door de mensen zelf. De moeders maken samen met de leerlingen plannen voor de toekomst van hun eigen gezin. Als vast onderdeel van het schoolprogramma krijgen zij onderricht, instructies en begeleiding in de uitvoering.

Door de economische crisis en de droogte beheersen armoede en voedselgebrek steeds meer het dagelijks leven. Het schoolhoofd en de oudergroep van de Kamuli Childcare Nursery and Primary School (KACHICA) stuurden begin oktober een noodkreet. De honger dreigt alsnog een spaak in het wiel te steken van het laatste trimester, waarin de leerlingen voor de overgang moeten blokken.

Beroofd!
Mirembe kon, geholpen door een paar gulle donateurs, inspringen om voor drie maanden schoolmaaltijden te bekostigen. Tot ieders ontzetting werd de schoolleiding, tijdens het inkopen doen, beroofd van het hele hulpbedrag van € 5000…. Uiteindelijk slaagden we er toch in met hulp van Tusaidiane Trust genoeg bijeen te brengen om tot eind november de kinderen te kunnen voeden. Het bleek net genoeg, want de scholen sluiten eerder in november wegens de Ebola-epidemie