‘Kirabo, een meisje met geestelijke beperkingen, kwam niet meer terug. We troffen haar ziek in een zg. ‘kerk’; dag en nacht met een touw vastgebonden. Haar medicatie was gestopt en zij had een longontsteking. Gelukkig gaat het nu weer goed met Kirabo. Haar moeder is ook opgevangen en weet nu hoe zij beter voor haar dochter kan zorgen. Zij helpt zelfs in de zorg voor andere kinderen’.
Met dit pakkend verhaal begint Fred Matovu het halfjaarlijks rapport.

De afgelopen twee jaar is veel moeite gedaan om het Bunamwaya centrum in Kampala, te helpen de coronacrisis door te komen en in januari de onderbroken werkzaamheden weer te kunnen hervatten.

In het ‘Semi-annual report 2022’ ziet u hoe energiek en initiatiefrijk de staf van SEECHILD de draad weer opgepakt heeft.

Boze geesten, vloeken en hekserij zitten erachter!

Die overtuiging draagt bij aan de marginalisering van mensen met een geestelijke beperking in de Oegandese samenleving.

De grote, soms dramatische successen van de eerste groep deelnemers aan het revalidatieprogramma in 2018 zorgden voor een overweldigend aantal nieuwe aanmeldingen bij Seechild in Kampala.
De staf van Seechild wilde in 2022 een volgende groep van 15 tot 20 jongvolwassenen beginnen. Daarvoor was € 5000 nodig.

Dankzij veel kleinere en één grote aanvullende donatie van een sponsor kon de groep in de zomer van 2022 daadwerkelijk van start gaan!
HEEL VEEL DANK aan de ruimhartige gevers!

Dankzij u komt Seechild ook het tweede coronajaar door!

Een overzicht:
2018. SEECHILD (Sustainable and Effective Empowerment of Children with Disabilities) startte dit project in Bunamwaya, een dorpje bij de hoofdstad Kampala.

2021. Dit jaar begon hoopvol voor Seechild. Een enthousiaste staf brengt de pupillen kennis en vaardigheden bij om zich in het leven beter te kunnen redden. Het centrum staat goed bekend in de omgeving. Ouders en verzorgers worden betrokken bij de educatie van hun kinderen. Samen maken zij zich sterk om het stigma van gehandicapt-zijn te doorbreken.

Covid-19 crisis
Maart 2020
De coronapandemie sluit het centrum. Transport ligt stil en markten en winkels worden gesloten. Ouders verliezen hun baan of werk.
De kinderen blijven thuis. Het team zoekt hen op, geeft fysiotherapie en hulp bij huiswerk. Een paar jongeren mogen op het centrum werken aan hun beroepsopleiding. Het ontbreekt aan inkomen; het centrum krijgt geen contributie meer voor het schoolfonds.

Nog geen twee maanden waren ze weer open toen op 7 juni jl. de tweede lockdown kwam.

‘Onze medewerkers blijven de meest kwetsbare pupillen thuis bezoeken’, schrijft Fred Matovu op 5 juli. ‘Zij treffen gezinnen aan met gebrek aan voedsel. Ondervoeding en het afbreken van de behandelingen willen we voorkomen. Kunnen jullie ons helpen?’
Stichting Mirembe springt bij met € 4500 noodhulp.

‘Deze steun kwam als manna uit de hemel’, rapporteert hij half augustus. ’Want er werd veel honger geleden, terwijl de beloofde regeringssteun onze mensen nooit bereikte.
We konden ieder gezin met een gehandicapt kind 10 kilo maismeel, 10 kilo rijst, twee staven zeep, twee liter kookolie en 10 kilo suiker geven. Ze kregen ook € 25 voor geneeskundige zorg en medicijnen. Daarnaast konden we drie maanden met € 150 per maand een deel van de vaste kosten van het centrum betalen. Heel hartelijk dank!’

Scholen en instituten gaan weer dicht. Reizen in het land is beperkt. Markten zijn gesloten.

Maandag 7 juni.
Wilma Kok, gezinscoach op het platteland nabij Jinja schrijft ons: ‘De gevolgen voor Oeganda zijn heftig: alle scholen weer dicht. De kinderen uit de eerste drie leerjaren hebben al meer dan een jaar geen onderwijs gekregen. Zij zouden vandaag gaan beginnen. Deze achterstand is nauwelijks meer in te halen. Ik zie weer veel tienerzwangerschappen aankomen en geweld in gezinnen. Hoe gaan gezinnen dit overleven wanneer je werk (net) over de districtsgrens is?
We hebben drie dagen gekregen om de kinderen naar huis te halen. Veel kinderen zitten op kostscholen. Het was vanmorgen een gekkenhuis op de weg,’

Het aantal Covid-19 besmettingen neemt snel toe, vooral onder jongeren! De Oegandese overheid vaardigde op 6 juni jl. een aantal nieuwe beperkende maatregelen uit. Zie hier een overzicht van de maatregelen (Engels)

Wasiko, Kampala, april 2021, Fred Matovu bericht:

‘Ik ben blij dat de aanpassingen van het terrein aan de Covid-19 voorwaarden klaar zijn. We kunnen weer open!’

Het SEECHILD–BISTC instituut kan de zorg voor de jongeren met meervoudige beperkingen weer oppakken.
In het staketsel van een nooit afgemaakt gebouw aan de rand van het terrein zijn twee ruime klaslokalen en twee kleinere kamers gerealiseerd. Rolstoelvriendelijk, met nieuwe vloeren, gepleisterde muren, deuren en getraliede vensters, weliswaar zonder glas, biedt het gebouw genoeg extra ruimte om veilig met de kinderen te werken.
Een extra gift van € 4000 van stichting Mirembe, begin dit jaar, maakte dit mogelijk.

Er ontbreekt nog veel, maar met de overige aanpassingen op het terrein kan er weer gestart worden.