Scholen en instituten gaan weer dicht. Reizen in het land is beperkt. Markten zijn gesloten.

Maandag 7 juni.
Wilma Kok, gezinscoach op het platteland nabij Jinja schrijft ons: ‘De gevolgen voor Oeganda zijn heftig: alle scholen weer dicht. De kinderen uit de eerste drie leerjaren hebben al meer dan een jaar geen onderwijs gekregen. Zij zouden vandaag gaan beginnen. Deze achterstand is nauwelijks meer in te halen. Ik zie weer veel tienerzwangerschappen aankomen en geweld in gezinnen. Hoe gaan gezinnen dit overleven wanneer je werk (net) over de districtsgrens is?
We hebben drie dagen gekregen om de kinderen naar huis te halen. Veel kinderen zitten op kostscholen. Het was vanmorgen een gekkenhuis op de weg,’

Het aantal Covid-19 besmettingen neemt snel toe, vooral onder jongeren! De Oegandese overheid vaardigde op 6 juni jl. een aantal nieuwe beperkende maatregelen uit. Zie hier een overzicht van de maatregelen (Engels)

Wasiko, Kampala, april 2021, Fred Matovu bericht:

‘Ik ben blij dat de aanpassingen van het terrein aan de Covid-19 voorwaarden klaar zijn. We kunnen weer open!’

Het SEECHILD–BISTC instituut kan de zorg voor de jongeren met meervoudige beperkingen weer oppakken.
In het staketsel van een nooit afgemaakt gebouw aan de rand van het terrein zijn twee ruime klaslokalen en twee kleinere kamers gerealiseerd. Rolstoelvriendelijk, met nieuwe vloeren, gepleisterde muren, deuren en getraliede vensters, weliswaar zonder glas, biedt het gebouw genoeg extra ruimte om veilig met de kinderen te werken.
Een extra gift van € 4000 van stichting Mirembe, begin dit jaar, maakte dit mogelijk.

Er ontbreekt nog veel, maar met de overige aanpassingen op het terrein kan er weer gestart worden.

Rampzalig waren de gevolgen van de lockdown in Oeganda.

Miljoenen Oegandezen verloren hun inkomen. Dagloners, 70% van de stadsbevolking, kunnen inkomensverlies niet opvangen. Het gevolg: honger, met name in stadswijken zoals Kawempe. Door de schoolsluiting missen kinderen onderwijs en extra voeding en hangen rond op straat. Jongeren verkopen hun lichaam en proberen van alles om wat inkomen voor het gezin bijeen te schrapen.

Kawempe Youth Centre bood in deze crisis enige verlichting. Ruim tachtig gezinnen van jongeren die actief zijn bij KYC kregen met steun van Stichting Mirembe en Wilde Ganzen wat voedselhulp. Met deze jongeren organiseerde het centrum een informatiecampagne.

Kampala 28 mei 2020

De medewerkers van Kawempe Youth Centre (KYC) zijn de vorige week begonnen met de noodhulp activiteiten in Kawempe, een arme buitenwijk van Kampala.
De families van 81 kwetsbare jongeren die nauw bij KYC betrokken zijn, hebben een eerste voedselpakket ontvangen. Het pakket met bonen, rijst, maismeel, vis, suiker, zout en olie is genoeg voor één maaltijd per dag voor ongeveer drie weken. Hierna volgen nog twee rondes voedseldistributie.
Esther Kyazike, directeur KYC, over het uitdelen van de pakketten: ‘Het ging goed, maar het was ook een emotioneel gebeuren. Je kon het lijden, de honger op de gezichten van de jongeren zien. Niet gek dat het ontvangen van een voedselpakket hen veel deed. Het betekent een enorme verlichting.’

April 2020. In Uganda is een totale lockdown afgekondigd vanwege de corona pandemie.

Iedereen behoort in hun huis te blijven. Mensen mogen alleen naar buiten om boodschappen te doen op de markt en naar de bank te gaan. Er is een avondklok vanaf 19.00 uur waar streng op gecontroleerd wordt.

Seechild is een organisatie voor thuiszorg, opvang en scholing van meervoudig gehandicapte jeugd en jongvolwassenen in Oeganda. Zij werken vanuit het Bunamwaya Integrated Skills Training Centre, het BISTC, in Kampala. Voor het Seechild project heeft de lockdown verregaande consequenties.
Fred Matovu, oprichter en directeur, vertelt begin april over de situatie:

Kamuli, 30 december 2019.
Rose Muberalugo bezoekt Kamuli Childcare Nursery and Primary School

‘Ik ga een belofte inlossen, die ik bij m’n vorig bezoek deed aan de ouders van groep zes: nieuwe uniformen voor die snel groeiende zesdeklassers. Een gift van de NH. Gemeente Heumen en de KBO Malden.
Sharifa en ik vertrekken al vroeg uit Kampala en worden tegen de middag ontvangen in het huis van Mr. Kalanzi, het schoolhoofd en zijn vrouw Josephine, onderwijzeres en voorzitter van de vrouwengroep’.

Mr. Kalanzi geeft een rondleiding, trots op alles wat al met hulp van de sponsors is bereikt.
De school groeit snel. Elke dag meldt zich wel een nieuwe leerling.