In de coronatijd namen de school en de vrouwengroep het voortouw in de zorg voor hun gemeenschap.

Zij organiseerden voorlichting over corona en namen preventiemaatregelen. Ook deelden ze deelden zeep uit en plaatsten faciliteiten voor handen wassen op openbare plaatsen.
Bij het verdelen van voedsel uit de noodhulp werden ook alleenstaande vrouwen geholpen, al hadden zij geen kinderen op school.

De school als centrum
De school staat nu in het hart van de gemeenschap en functioneert steeds meer als een sociaal centrum. Het twee-generatie project heeft ook daarbij veel in gang gezet.
Kinderen krijgen thuis en op school beter te eten.
De ouders kunnen uit de opbrengst van hun oogst ook makkelijker schoolgeld betalen.
Ze willen hun tuin graag laten zien.
‘We zijn trots op wat we geplant hebben : tomaten , aubergines , paprika, maïs, bonen, zoete aardappelen, bananen en bloemen!’ zegt Shirifra Nambi. Zij zit nu voor haar examen in groep 7. Moeder Bera Namugerwa volgt nu met Faith uit groep 6 het tweede jaar van het programma.

September 2024.
Bericht van Mr. Fred Kalanzi, hoofd van de Kachica school:

‘Iedereen is blij met de nieuwe internet verbinding.
Wifi voor de hele school maakt ICT onderricht mogelijk en het geeft de leerlingen en docenten toegang tot de digitale buitenwereld.

In september begint het laatste trimester van dit schooljaar, maar het tweede jaar van het Twee-Generatieproject is met het nieuwe plantseizoen, afgelopen juli, al ingegaan’, vertelt hij.
‘Nu is groep 6 met hun ouders, meestal de moeders, volop actief in dit landbouwproject. Deze groep telt 24 meisjes en 21 jongens.

Ook al zijn de leerlingen van het eerste projectjaar, nu groep 7, in hun examenjaar, ook zij worden op bijeenkomsten en via huisbezoek verder gevolgd en begeleid.

‘Sinds het begin van het nieuwe schooljaar in februari 2024, krijgen we meer schoolgeld binnen’, schrijft Fred Kalanzi Kizito, het hoofd van de Kachica school.

‘Ook is de voedselzekerheid van de gezinnen verbeterd’.
‘Maar’, schrijft hij, ’ons doel lijkt wat hoog gegrepen dat 90% van de 70 huishoudens hun gezinsinkomen met 60% hebben kunnen vergroten. Dan hebben ze voldoende goede voeding voor de kinderen en houden deel over om te kunnen verkopen om schoolgeld te kunnen betalen. Het blijkt dat dit 40 van de 69 gezinnen het eerste jaar lukt. We moeten ons streefdoel bijstellen zijn blij als 60% van de gezinnen dat halen’.

‘Bij het instrueren van leraren en leerlingen in het eerste jaar werd duidelijk dat sommige onderdelen van de cursus meer aandacht nodig hebben.
Een nieuwe lichting leerlingen en hun ouders zullen dit jaar aansluiten. Ook zij zullen weer onderwezen en begeleid moeten worden. We blijven ook de gezinnen van de eerste groep bezoeken.’

‘Groeten van de kinderen, de staf en de ouders van Kachica’, schrijft Rose Muberalugo, begin maart op reis in Oeganda.

‘Ik ben dankbaar dat het gelukt is Kachica te bezoeken, een verassing voor mij en voor iedereen daar!
De ontvangst is heel plezierig en goddank blijkt iedereen in goede gezondheid.
Voor het eerst breng ik twee dagen door bij de mensen in Kamuli.
Nu kan ik ook enkele gezinnen bezoeken die de vruchten plukken van het Twee-generatie project.
De afstanden zijn te groot om ze allemaal op te zoeken.

Trots neemt Jane Nakalema ons mee door haar tuinen.
Kijk hoe goed alles erbij staat!

De bonen zijn al zover dat ze eind december gegeten kunnen worden en gedroogd voor later.
De witte kool begint al kroppen te vormen.
De zoete aardappelen en de mais worden midden januari geoogst.
Na drogen wordt de mais op de molen, die nu op school staat, tot maismeel gemalen.
Als alles goed gaat zijn er twee oogsten per jaar.

Jane vertelt: ‘Mijn leven en vooral dat van mijn kinderen is veel beter geworden vanaf het moment dat Mirembe met de andere sponsoren in Kamuli kwam. De kinderen kregen en krijgen nog steeds les, maar nu in goede gebouwen. Op school krijgen ze ook een maaltijd. Thuis kan ik mijn kinderen nu ook genoeg te eten geven.’

Met een lege maag naar school lopen en lessen volgen?

Dit is voor veel kinderen in Kamuli aan de orde van de dag!

Noodhulp is geen oplossing.
Er is structurele verandering nodig. Niet via hulp van buiten, maar voor en door de mensen zelf. De moeders maken samen met de leerlingen plannen voor de toekomst van hun eigen gezin. Als vast onderdeel van het schoolprogramma krijgen zij onderricht, instructies en begeleiding in de uitvoering.

Door de economische crisis en de droogte beheersen armoede en voedselgebrek steeds meer het dagelijks leven. Het schoolhoofd en de oudergroep van de Kamuli Childcare Nursery and Primary School (KACHICA) stuurden begin oktober een noodkreet. De honger dreigt alsnog een spaak in het wiel te steken van het laatste trimester, waarin de leerlingen voor de overgang moeten blokken.

Beroofd!
Mirembe kon, geholpen door een paar gulle donateurs, inspringen om voor drie maanden schoolmaaltijden te bekostigen. Tot ieders ontzetting werd de schoolleiding, tijdens het inkopen doen, beroofd van het hele hulpbedrag van € 5000…. Uiteindelijk slaagden we er toch in met hulp van Tusaidiane Trust genoeg bijeen te brengen om tot eind november de kinderen te kunnen voeden. Het bleek net genoeg, want de scholen sluiten eerder in november wegens de Ebola-epidemie