‘Toen ik in de oorlog zat en heel machteloos was hoopte ik op één ding: de oorlog te overleven.
Ik zag hoe het Rode kruis en Artsen zonder Grenzen met liefde hun werk deden en wilde net zo voor een ander iets kunnen beteken.’
Dit inspireerde haar om de opleiding verpleegkunde te gaan doen. Zij werkt nu in Nijmegen in een ziekenhuis en de wijk.
‘Het is me gelukt om zo al heel veel voor anderen te betekenen en dat te kunnen blijven doen’,
vertelt Rose. Maar zij wil meer.
In september 2016 reisde zij met de familie van der Spiegel, haar ‘Nederlandse opa en oma’, door Oeganda. Zij bezochten het schooltje in Kamuli. In dat dorpje, in een arme streek vlak bij de grens met Tanzania, is een gemeenschap die grotendeels bestaat uit voormalige vluchtelingen uit Rwanda.
‘Tijdens de warme ontvangst daar brak mijn hart; alles kwam weer naar boven bij me: de oorlog, de ellende, de armoede en machteloosheid van mensen. Alles wat ook ik doorgemaakt heb. Ik dacht meteen, het moet anders hier! Maar hoe?’
Henny en Jan van der Spiegel beloofden erbij te helpen. Als actieve leden van de Protestantse Gemeente te Heumen wisten zij hun diaconie te overtuigen om voor de Kamuli school een actie te beginnen. Wel op voorwaarde dat Stichting Mirembe de coördinatie en controle op zich zou nemen. Tusaidiane Uganda is de uitvoerende partner in Oeganda.
Rose Muberalugo is in Stichting Mirembe de coördinator van het Kamuli Childcare project, waarover u hier meer kunt lezen.