‘Ulrika Women and Orphans Development Group’ maakt een moeilijk tijd door!

In januari 2016 blijkt het nieuwe gebouw niet af: de degelijk uitgevoerde centrale hal met kantoortjes, opslag en sanitaire ruimten staan nog in ruwbouw. Het gebouw is zo niet te gebruiken.
Het management verkeert in crisis. Het huidig bestuur o.l.v. Fidelis Banura maakt een onzekere indruk. Er zijn geen levensvatbare businessplannen noch capabele mensen om deze uit te voeren

Op ons verzoek voert het team van Tusaidiane een assessment uit van de bouw en de management situatie.

Het Ulrika bestuur accepteert hun rapportages en gaat akkoord met ons voorstel voor een reddingsplan.
Dat omvat  prioriteiten  van de afbouw en inrichting van het terrein met een winkeltje en omheining.
De lokale aannemer kan zijn klus afmaken en onder supervisie en uitvoering van Tusaidiane worden aanvullende werkzaamheden voorgesteld.

Coaching
Het team van Tusaidiane zal ter plaatse in Fort Portal een vernieuwd bestuur gaan trainen en begeleiden.
Christopher Asaba krijgt in Kampala maandelijks een dag individuele coaching in het opzetten en uitvoeren van de verschillende administratieve taken.
Na vier maanden en na een jaar volgen evaluaties en wordt besloten of de begeleiding kan en moet worden voortgezet.

Dilemma
De reorganisatie en het versterken van de capaciteit van Ulrika CBO zal geen makkelijk proces zijn, er is vooraf geen garantie op succes.
Nu niet helpen zou echter vernietiging zijn van kapitaal en verlies van menselijk potentieel .
Daarbij laten we een dertigtal kwetsbare kinderen in de steek.
Stichting Mirembe besluit zich garant te stellen voor de kosten van de coaching door Tusaidiane.
Voor de overige € 15 000 vroegen wij uw steun. U reageerde met € 13.000 giften en toezeggingen. Hartelijk dank!

Voortgang stagneert
In 2015, het jaar dat de bouw begon, kreeg Ulrika W.G. diverse tegenslagen waardoor de afbouw van de workshop en verdere ontwikkeling van de capaciteiten van de groep in 2016 tot stilstand kwamen. Het reddingsplan kan nog niet in gang worden gezet.
Over deze problemen kunt u hier meer lezen.
In april 2017 bezoekt Irene van Beekum  deze Groep om te pogen de impasse te doorbreken.
Zij heeft met iedereen gesprekken. Lees daar hier meer over.

In november 2017 zijn zij nog steeds niet uit de problemen. Een aantal controverses zijn wel opgelost. De groep ziet nu af van de bouw van het aparte winkeltje. Er moet echter een beter exploitatieplan komen voordat Mirembe het groen licht geeft om het centrum af te bouwen.

Stukje geschiedenis.

U kent deze groep pleegmoeders en hun kinderen van eerdere berichten. In 2009 bracht u geld bijeen om de door een aardbeving vernielde keuken van Fidelis Banura Kasamba te herbouwen. Die is nog steeds haar trots en een voorbeeld van hygiëne en veiligheid voor de omgeving!

In 2010 vroegen wij uw bijdrage voor de geplande werkplaats annex instructieruimte en winkel.
Met € 17.000 meenden we toen de bouw te kunnen starten.

Echter, nog aan één formaliteit was niet voldaan: het land, al betaald, moest op naam gezet worden van de Ulrika Group. Door ambtelijke traagheid en de weigering om smeergeld te betalen kwam het eigendomsbewijs pas eind 2013 vrij.

Inmiddels bleken de kosten van bouwmateriaal buitensporig gestegen.
Bovendien werd besloten fundering en muren steviger te maken om er later nog een tweede verdieping op te kunnen zetten.
De nieuwe bouwprijs werd € 35.000.

Met kerst 2104 voerden wij hiervoor actie en U bracht € 12049 bijeen!

Wilde Ganzen  verhoogde de opbrengst met
€ 5 322,58. Zij maken € 15 000 over naar Ulrika!
De groep wilde zelf € 2.300 bijeen brengen uit lokale acties.
Het liefdadigheidsfeest dat zij met dit doel gaven op 22 augustus 2015 werd helaas een flop.
Lees  daarover hier verder.

De toekomst droom

Deze stichting streeft naar een actief en competent bestuur, dat Fidelis en de andere pleegmoeders steunt in het waarmaken van hun droom: een verschil te maken voor de vele wezen in hun directe omgeving.
Naast de zorg voor de eigen weeskinderen wil de Ulrika Groep ook andere wezen en kwetsbare kinderen uit de wijk, die onvoldoende scholing hebben, opvangen en leren naaien, handwerken en aanvullende lessen geven.

De bedoeling is dat het naaiatelier, de winkel met lokale producten en de verhuur van de ruimte voor bijeenkomsten geld zal opleveren. Later willen ze met dat geld, lokale acties en eventueel leningen de tweede laag met appartementen betalen.
Van de verhuur van die woningen wordt dan een vast inkomen verwacht.