Fred doet verslag van wat er allemaal is bereikt in het tweede jaar van het Bunamwaya Integrated Skills Training Centre, het BISTC, in Kampala. En dat is indrukwekkend!
‘Iedere leraar of trainer die het beste uit deze kinderen wil halen, heeft geduld nodig om in één op één contact voortdurend het gewenste gedrag te oefenen.
Dat betekent ook dat hun leeromgeving betere voorzieningen moet hebben dat voor andere kinderen.’
Muziek, Dans en Drama zijn nieuwe activiteiten.
Met financiële hulp van Mirembe werden instrumenten aangeschaft. Een professionele muziekleraar is er nog niet, maar muziek maken, dansen, zingen en playbacken leveren veel plezier. Optredens op de open dagen oogsten bewondering: een opsteker voor het zelfvertrouwen!
Training van zelfredzaamheid en dagelijkse levensfuncties bestaat uit jezelf wassen, tanden poetsen en na school zelf je kleren wassen. Dinsdag en donderdag zijn de twee ‘wasdagen’ per week.
Zelfredzaamheid betekent ook mobiliteit. Mission for Disabilities schonk het centrum tien nieuwe rolstoelen. De eerste vijf zijn nu door kinderen in gebruik genomen.
De lessen communicatie omvatten naast lezen en schrijven ook spraakles en gebarentaal.
Douglas leert schrijven met zijn voet! (foto)
Handvaardigheid en een vak leren
- Naaien en kleding maken. Pupillen met ernstige handicaps verrasten ouders en bezoekers op de open dag: hoe netjes zij al kapotte kleding konden repareren!
- Breien. Enkele medewerkers hebben dit jaar geleerd op de breimachines truien te maken. Volgend jaar gaan ze het ook aan pupillen leren.
- Haakwerk: Met behulp van een raam worden o.a. tafelkleden gemaakt
- Matten vlechten is een traditioneel ambacht in Oeganda. Voor veel gezinnen en straks voor de leerlingen, betekent dat een inkomen.
- Boekbinden behoort ook tot de nieuwe vaardigheden en wordt in het lesprogramma opgenomen. Notitieboeken vinden zo hun weg naar de markt.
Het Outreaching Programma wil mensen met veelal psychiatrische beperkingen en ook hun omgeving bereiken met medische behandeling en trainingen.
In 2018 startte het programma met de eerste groep van elf kinderen en jong volwassenen. In 2019 startte nog een groep van twintig waaronder ook een paar oudere personen.
Seechild brengt ouders en verzorgers samen en ondersteunt hen. Zo nodig worden pupillen naar het Butabika ziekenhuis gebracht om op medicatie te worden ingesteld.
De gecombineerde aanpak met goed ingestelde medicatie levert soms spectaculaire resultaten:
David Mugema zwierf twintig jaar, verward en vaak naakt, op straat; waar hij ook sliep en van het vuilnis at. Zijn stiefmoeder nam hulp aan van Seechild voor transport en medicatie. David slaapt niet meer buiten. Hij slaapt thuis in zijn kamertje, eet daar en bezoekt bijeenkomsten waar men hem niet meer herkent als iemand met een psychiatrisch probleem.
Freds verslag vertelt nog zoveel meer. Over:
- de scholing van de stafleden en hun maandelijkse bijeenkomsten voor bezinning en uitwisseling.
- de trainingen van de oudergroepen.
- de uitjes met de pupillen en uitwisseling met andere organisaties.
- en het Special Children’s Forum, een platform met collega organisaties om belangen te behartigen en ervaringen te delen
- de SEECHILD speech day waarop het BISTC zich presenteerde, dank betuigde aan al zijn donoren en probeerde fondsen te werven. Het leverde geld op, toezeggingen en giften in natura uit de lokale gemeenschap.
- en last but-not-least verhaalt het verslag over de bouw van de tweede vestiging in Mpigi.
Lees hier het originele verslag (Engels).
Hier vindt u meer achtergrond informatie over SEECHILD.