“In Uganda is het coronavirus gelukkig nog niet zo wijdverspreid. Het BISTC sloot haar deuren op 20 maart. Alle kinderen zijn naar huis, naar hun ouders. We dachten in eerste instantie dat medewerkers wel mochten blijven. Enkelen van hen hadden eerder al geleerd hoe je notitieboeken en schriften kon maken. Zij hebben dat ook hun collega’s geleerd. Op die manier konden zij nuttig bezig blijven en kunnen we de boeken die zij maken na de lockdown verkopen. Na een week moest het BISTC echter de deuren volledig sluiten. Alleen de Seechild medewerkers die op het terrein wonen, zijn nog aanwezig. Gelukkig is niemand van het team besmet en blijft iedereen optimistisch. De leraren en verzorgers houden wel contact met de thuiszittende pupillen”.
Seechild is een project dat steeds beter op haar eigen benen kan staan. Door de corona crisis heeft het centrum een extra aantal tegenslagen te overwinnen. Na de lockdown zullen de ouders ook niet meteen kunnen bijdragen aan de kosten. Nu ze gesloten zijn, moeten ze nog wel salarissen en huur betalen.
“Wij werken in een hechte gemeenschap. Normaal gesproken steunt de omgeving ons met voedsel en goederen. Wanneer de crisis weer voorbij is, willen we dan ook een lokaal evenement organiseren om fondsen te werven. We verwachten dat de gemeenschap ons dan weer zal helpen. Verder zijn we van plan om, samen met de ouders die in de buurt wonen, het maken van notitieboeken dan verder op te pakken. Met de verkoop van die boeken kunnen we dan wat inkomsten genereren.”
Het schoolgeldfonds hielp in maart en april als overbrugging voor noodzakelijke eerste levensbehoeften. Het is echter niet bedoeld om het centrum draaiend te houden.
Stichting Mirembe gaf met € 4500 noodhulp enig soelaas. Stichting Papikra hielp ons daarbij.
Het instituut mag in januari 2021 pas weer open als alles ‘corona-proof‘ is gemaakt.
Daarvoor willen we nog fondsen werven..
Hier vind je meer over het Seechild project.